NODIG zonder ruis in Vrijburcht Theater Amsterdam

Zaterdag 30 januari speelden we in Theater Vrijburcht. De voorstelling hadden we in de repetitie de week ervoor omgegooid, nog meer tot de essentie gebracht. Schoner gemaakt, zoals dat heet. ‘Minder ruis’.

Nu moest het blijken. Alleen bleek ik ziek. Een stevige griep. Werk had ik zelfs afgezegd.

Het lukte me toch mezelf in de auto te zetten en op karakter naar Amsterdam te rijden. Tijdens de voorbereidingen, decor opbouw, doorspreken, doorloop, laatste technische handelingen, hield ik mezelf erg rustig. ParacetaJoog was er wel, maar vooral alleen het lijf. Tot 20:30.

De mensen zaten, licht ging uit. Het voelde als een nieuwe voorstelling voor het eerst voor publiek spelen. Best spannend.

Ik heb me het halfuurtje in de speel-werkelijkheid niet ziek gevoeld. Alsof de ziektekiemen stopte met bewegen. Ik onderging NODIG. En, het klòpte.

Afspraken vielen op de juiste plek, het was wanhoop, verbazing, onbegrip en heldhaftigheid wat ik voelde. Geen griep.

En toen we klaar waren, stroomde de ziektekiemen weer door mijn lijf. Mijn tevreden lome lijf.

Dìt ga ik vaker spelen.

Jochanan